نعیمه

ای کلاس بد ریخت دلم ریخت                چقدر ،تو زشتی ،دلم ریخت

پتوی کثیف نوشته ها بر روی دیوارها پهن شده است .دانش آموزان همچون غنچه هایی در کلاس جلب لبخند شیرین معلم شده اند.

دیوارها ناراحت هستند می گویند : ((چرا روی ما خط می کشید و شکم چاق ما را می لرزانید ما که بندری بلد نیستیم آخه ما هم دل داریم ))

حالا می رویم سراغ صندلی آفریقایی ،اون خیلی سیاه است و وقتی سفیدی بر روی آن می آید نظر ها را جلب می کند . 

((نوشته :الهه توکلی _ سوم الف _دبیر ادبیات : خانم اختر زند ))